Archiwa Bez kategorii

Biały pies. Najpopularniejsze rasy białych psów

Białe psy zawsze przyciągają wzrok. Wyglądają imponująco, a niektóre rasy, jak choćby owczarek szwajcarski, charakteryzują się też wyjątkowo łagodnym i przyjaznym usposobieniem. W końcu pies to najlepszy przyjaciel. Poznaj najpopularniejsze rasy psów o białym umaszczeniu. Pamiętaj też, że białe psy mają szczególne wymagania dotyczące pielęgnacji sierści.

Maltańczyk – przedstawiciel rasy psów o białej szacie

Według wzorca FCI maltańczyki należą do sekcji bichonów i ras pokrewnych. Psy tej rasy występują tylko w umaszczeniu białym. Ich znakiem charakterystycznym są duże oczy, które odcieniem przypominają ciemną ochrę z czarną oprawą. Maltańczyki zaliczamy do małych ras. Osiągają maksymalnie wagę 3–4 kg. Żyją średnio 12–15 lat, choć rekordziści dożywali nawet lat 20!

Psy tej rasy charakteryzują się pogodnym usposobieniem. Są towarzyskie, przyjazne w stosunku do dzieci, natomiast źle znoszą samotność.

Sprawdź swoją wiedzę o maltańczyku. Rozwiąż QUIZ.

Bichon frise – pies o białym umaszczeniu

Bichon frise wyglądem przypomina maltańczyka, jednak jest to zupełnie inna rasa psów. Te białe pieski różnią się od bichonów maltańskich wyglądem sierści i długością życia (żyją dłużej niż maltańczyki). Jednak w przypadku tej rasy wysokość w kłębie nie przekracza 30 cm, a ich waga wynosi średnio 2,4–3 kg.

U tej rasy psów dopuszczalne jest jedynie białe umaszczenie.

Bichony są pogodne, wrażliwe, inteligentne i zabawowe. Sprawdzą się jako towarzysze dzieci. Pamiętaj jednak, że odpowiedzialność nawet za niewielkiego pieska bierze dorosły, a nie mały człowiek.

West highland white terrier – słodki biały piesek

Do małych ras psów o białym umaszczeniu należy też west highland white terrier. Laikom ta rasa też może mylić się z maltańczykami czy bichonami, jednak tu znakiem charakterystycznym są stojące uszy.

Psy tej rasy ważą maksymalnie 7–10 kg. Wymagają starannej pielęgnacji, ponieważ ich biała sierść szybko się brudzi, może też się kołtunić. Bez szczotki ani rusz!

Westie należy do terrierów, a co za tym idzie, ma charakterek. Jest niezależny, uparty, ale też uczuciowy i lojalny.

Szpic japoński – doskonały towarzysz dzieci

Szpic japoński należy do grupy V (szpice i psy w typie pierwotnym) według FCI. To białe psy mające harmonijną sylwetkę i trójkątne uszy. Wyglądem trochę przypominają samojedy. Są jednak zdecydowanie mniejsze. Suki mają średnio 28–36 cm w kłębie, natomiast psy osiągają 30–38 cm.

Ten biały pies nadaje się dla początkujących właścicieli. Przyzwyczaja się do przebywania w mieszkaniu. Co więcej, jest doskonałym towarzyszem dzieci – ma pogodne usposobienie i lubi zabawę.

Ten uroczy piesek osiąga wagę od 6 kg do 10 kg. Wymaga starannej pielęgnacji, trzeba go wyczesywać kilka razy w tygodniu.

Pudel – idealny pies rodzinny

Pudel to jeden z bardziej popularnych psów o białym umaszczeniu. W Europie pudle hodowano już w XVI wieku. Istnieje kilka odmian tej rasy białych psów: duża, średnia, miniaturowa i toy.

Pudle duże ważą od 18 kg do 32 kg. Występują w kilku rodzajach umaszczenia: białym, czarnym, srebrnym, płowym, brązowym i morelowym. Wysokość w kłębie w przypadku tej odmiany wynosi 45–60 cm. Pudle średnie ważą natomiast maksymalnie 13 kg i mają 45 cm w kłębie. Z kolei pudel miniaturowy osiąga maksymalnie 4–7 kg wagi i 35 cm w kłębie. Najmniejsza wersja pudla, czyli toy, ma zaledwie 28 cm w kłębie i waży średnio 4 kg.

Pudel to przede wszystkim idealny pies rodzinny. Bywa jednak uparty i niezależny. Pamiętaj, że rozpiera go energia. Uwielbia długie spacery, ruch i zabawę. To pies o wysokim poziomie inteligencji.

Samojed – uśmiechnięty pies

Samojed to duży, biały pies z grupy szpiców i ras pierwotnych. Rasa ta pochodzi z Syberii. Samojeda określa się najbardziej uśmiechniętym psem, ponieważ sprawia wrażenie, jakby wciąż się uśmiechał.

Suki tej rasy ważą średnio 15–22 kg, psy zaś 20–30 kg. Te białe psy mają wspaniały charakter: są cierpliwe, towarzyskie, lojalne oraz inteligentne. Szybko się uczą. Pamiętaj, że jest to pies aktywny, dlatego długie spacery są koniecznością. Samojedy bywają jednak szczekliwe – ich głos przypomina dźwięk tłuczonego szkła.

W przypadku tej rasy stosuj wysokogatunkowe karmy dla przedstawicieli dużych ras.

Akbash – przedstawiciel psów o białej sierści

Akbash to turecki pies pasterski. Rasa ta nie jest jednak klasyfikowana przez FCI. Uznaje ją natomiast brytyjski Kennel Club.

Akbash dog to rasa pierwotna, górska, pochodząca od molosów. Przypomina zdecydowanie owczarka anatolijskiego. Te białe psy ważą od 38 kg do nawet 60 kg i osiągają od 73 cm do 83 cm wysokości w kłębie. Akbash towarzyszył człowiekowi już 3000 lat temu. Początkowo wykorzystywano go do ochrony stad.

Przedstawiciele tej rasy białych psów charakteryzują się mocną budową ciała, długimi nogami, szeroką głową i średniej wielkości oklapniętymi uszami. Zwierzęta te są dość niezależne, ale jednocześnie lojalne i bardzo przywiązane do właściciela, a także innych „członków stada”. Charakteryzuje je spokój i poczucie równowagi. Na ogół są powolne, ale w razie zagrożenia potrafią szybko reagować.

Szczenięta powinny dostawać karmę dla dużych ras. Może to zapobiec powstawaniu młodzieńczego zapalenia kości (panosteitis) oraz bólów związanych ze wzrostem.

Owczarek szwajcarski – odmiana owczarka niemieckiego

Owczarek szwajcarski to rasa pochodząca od owczarków niemieckich. Jest jednak zdecydowanie łagodniejszy i nie wykazuje instynktu obronnego. Wyglądem przypomina nieco owczarka niemieckiego, tyle że jest biały. Hodowlę przedstawicieli tej rasy białych psów rozpoczęto w Stanach Zjednoczonych oraz Kanadzie, jednak to Szwajcaria wystąpiła z wnioskiem o uznanie rasy.

To psy bardzo inteligentne. Szybko się uczą, nadają się do rodzin z dziećmi. Owczarki szwajcarskie wykorzystywane są również w dogoterapii i akcjach ratowniczych.

Owczarek podhalański – polska rasa

Wśród polskich ras jest też biały pies – owczarek podhalański. To pies, który wymaga doświadczonego opiekuna. Przedstawiciele tej rasy białych psów charakteryzują się sporymi rozmiarami, ale w rzeczywistości nie to jest problemem. Psy te są wyważone, ale potrafią też zaciekle bronić swojego stada. Nie każdy pies tej rasy pozwoli podejść obcemu do najbliższych mu osób. Dlatego też owczarki podhalańskie wymagają konsekwentnego szkolenia. Jednakże mimo wszystko podhalany należą do bardzo cierpliwych zwierząt, dlatego dobrze prowadzone nie powinny skrzywdzić dzieci.

Owczarki podhalańskie należą do ras olbrzymich. Suczki osiągają 60–65 cm w kłębie, natomiast psy 65–70 cm. Charakterystyczną cechą rasy są opadające uszy.

Biały pies. Wymagania

Żywienie

Dieta psów o białej sierści powinna być dostosowana do ich wymagań. U psów o białej szacie zdecydowanie częściej występują takie problemy, jak zacieki pod oczami czy żółte przebarwienia. A przecież każdy opiekun chce, by biała sierść była lśniąca jak w reklamie.

Na szczęście na rynku są dostępne karmy przeznaczone specjalnie dla białych psów. To na przykład karma Nature’s Protection, czyli karma bezzbożowa, z dobrym składem opracowanym specjalnie dla białych psów. Zawiera m.in. olej z ogórecznika, siemię lniane i biotynę, które mają wpływ na stan sierści. Dodatkowo wzmacniają okrywę włosową od wewnątrz. Naturalne minerały wspomagają z kolei usuwanie brązowych plam. Natomiast zwiększona ilość cynku, miedzi, biotyny i witamin z grupy B pomaga utrzymać naturalne bariery ochronne organizmu. By zobaczyć efekty, powinieneś podawać tę karmę przez co najmniej cztery tygodnie.

Pielęgnacja

W przypadku psów o białej maści trzeba pamiętać o podstawowych zasadach pielęgnacji i odpowiednim doborze kosmetyków przeznaczonych do tego typu sierści.

Koniecznie patrz na to, co jest napisane na opakowaniach. Wybieraj zawsze szampony i odżywki dla psów o białej sierści. Najlepiej, by były to dobre jakościowo produkty, takie jak np. Tauro Pro Line White Coat Whitening Shampoo. Może być on stosowany zarówno u psów, jak i u kotów. Szampon ten wzmacnia strukturę włosa, nadaje sierści blasku oraz ułatwia rozczesywanie. Specjalna formuła usuwa zażółcenia, a jednocześnie jest bardzo delikatna (nie zawiera żadnych substancji utleniających). Nie podrażnia delikatnej skóry zwierząt. Atutem jest także wydajność – szampon dostępny jest w formie koncentratu.

Białe psy wyglądają olśniewająco, ale żeby tak było, musisz właściwie dbać o swojego pupila, stosując zarówno odpowiednią dietę, jak i zabiegi pielęgnacyjne.

Samojed (samoyed) – wszystko o rasie

Średniej wielkości, puchaty biały pies o zniewalającym uśmiechu i łagodnych, wesołych oczach. Należy do północnych psów zaprzęgowych, ale jest także doskonałym stróżem i towarzyszem rodziny. Samojed jest efektownym psem, obficie owłosionym, z małymi uszami i elegancko zawiniętym nad grzbietem ogonem. Rasa zyskuje na popularności, coraz więcej osób wybiera słodką białą kulkę, ale nie wszyscy mają świadomość, że wyrośnie z niej energiczny i niezależny pies.

Jak wygląda samojed?

Sylwetka niemal kwadratowa, bardzo proporcjonalna, zwarta i kompaktowa.

wysokość w kłębie psa: 57 cm (±3 cm),
wysokość w kłębie suki: 53 cm (±3 cm),
waga psa: 20–32 kg,
waga suki: 17–23 kg.

Charakterystyka wyglądu samojeda

Długość tułowia ok. 5% większa od wysokości w kłębie. Umięśniony, z głęboką klatką piersiową, nieco podciągniętą linią dolną. Kłąb wyraźnie zaznaczony, grzbiet krótki, prosty, lędźwie dobrze wysklepione, zad szeroki, zaokrąglony.
Głowa klinowata, średnio szeroka, stop wyraźny, kufa głęboka, zęby mocne, zgryz nożycowy.
Uszy stojące, trójkątne, małe i mięsiste. Osadzone szeroko, proste, gęsto owłosione.
Oczy ciemne, brązowe, lekko skośne, o wesołym, figlarnym wyrazie.
Kończyny proste, równolegle ustawione, o grubym kośćcu, łapa zwarta ze sprężystymi opuszkami. Ruch swobodny i płynny.
Ogon średniej długości, osadzony wysoko, noszony nad grzbietem, obficie owłosiony. W spoczynku pies może opuszczać ogon.
Szata bardzo gęsta, zróżnicowanej długości, z obfitym, miękkim podszerstkiem, który stanowi doskonałą ochronę przed warunkami atmosferycznymi. Włos okrywowy jest najdłuższy na szyi, ogonie i tylnej stronie uda.
Umaszczenie jednolicie białe, w odcieniach: śnieżnym, kremowym lub biało-biszkoptowym, nie powinno wyglądać na jasnobeżowe. Szata z wyraźnym połyskiem.

Samojed – szczeniak

Szczenię samojeda przypomina puchatą białą kulkę, jednak nie należy traktować tego psa jak zabawki. Samojed ma wrażliwą psychikę i dużą potrzebę kontaktu z człowiekiem. Bywa wybitnie ruchliwy, żywiołowy i szczekający radośnie. Z wiekiem staje się stateczniejszy, ale zapał do pracy nadal mu pozostaje. Należy dbać o dobrą socjalizację i łagodne traktowanie szczeniaka, aby zyskać jednego z lepszych psów rodzinnych spośród wszystkich ras.

Ile żyje samojed

Średnia długość życia: 12–13 lat.

Zdrowie samojeda

W rasie pojawia się dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, skłonność do chorób oczu czy alergii. Poza tym to zdrowa i odporna rasa.

Charakter samojeda

Wesoły, łagodny, z wyrazistą osobowością, spontaniczny przyjaciel człowieka i innych zwierząt. Zwykle pewny siebie, otwarty i żywiołowy. Natomiast szczekaniem demonstruje swoje stany emocjonalne: entuzjazm lub znudzenie. Bywają osobniki mniej wylewne i mniej szczekliwe, ale decydując się na samojeda, trzeba mieć świadomość tej jego cechy.

Psy tej rasy raczej pozbawione są agresji, natomiast sprawdzają się w roli stróża, gdyż są czujne i szybkie w reakcji.

Zalety samojeda:

łagodny,
aktywny,
urodzony optymista,
towarzyski,
podatny na szkolenie.

Wady samojeda:

żywiołowy,
bywa szczekliwy,
wymaga dużej dbałości o szatę.

Samojed w rodzinie

Bardzo dobry pies rodzinny, aktywny, ale nie nadaktywny. Samojed jest chętny do współpracy, choć nie ślepo posłuszny. Pies tej rasy lubi towarzystwo człowieka, akceptuje dzieci i inne zwierzęta. Oczywiście istnieją wyjątki od reguły. Decydując się na samojeda, należy dokładnie sprawdzić charakter rodziców i warunki odchowu psów oraz ich wczesną socjalizację u hodowcy, a następnie spokojnie i konsekwentnie wychowywać młodego samojeda.

Dzieci a samojed

Psy rasy samojed są odpowiednie dla dzieci ze względu na łagodny charakter. Najmłodsi bardzo dobrze reagują na puchate białe psy, a samojedy charakteryzuje typowy dla rasy uśmiech i wesołe spojrzenie. Należy pamiętać, że dziecko nie może traktować psa jak zabawki, bo nawet najbardziej przyjacielskie zwierzę ma swoje granice wytrzymałości.

Dla kogo samojed?

Samojed sprawdzi się niemal dla każdego, kto uszanuje niezależność, potrzebę bliskości z człowiekiem, radosny temperament i zdarzającą się dość często nadmierną szczekliwość. Oczywiście właściciel musi być gotowy na codzienną pielęgnację białej szaty.

Samojed nadaje się do wykorzystania w dogoterapii, jako pies wystawowy czy w psich sportach bazujących na pięknie i elegancji, np. dog dancing.

Żywienie samojeda

Dieta samojeda powinna być zbilansowana, a dawka kalorii dopasowana do aktywności psa. Trochę innego podejścia wymaga pies pracujący w zaprzęgu, a innego czworonóg spędzający większość dnia na kanapie. Psy zaprzęgowe potrzebują większej ilości energii w diecie, gdy trenują intensywnie na długich dystansach. Ilość kalorii należy jednak zmniejszać, gdy ćwiczeń jest mniej. Tylko w ten sposób można zapobiec nadwadze i otyłości. Właściwa dieta wpłynie również na kondycję sierści samojeda oraz jakość jego odchodów.

Karma Nature’s Protection Superior Care White Dogs Grain Free White Fish Adult Large Breeds to pełnoporcjowa propozycja dla dorosłych psów dużych ras o białym umaszczeniu. Dlaczego piszemy o niej w artykule o samojedach? Ponieważ:

Unikalna formuła tej karmy pomaga w zapobieganiu rdzawym zaciekom, powodującym odbarwienie włosów wokół oczu, łap i pyszczka psa.
Bezzbożowa receptura jest odpowiednia dla psów z wrażliwym układem pokarmowym.
Głównym, łatwostrawnym źródłem białka są najlepszej jakości białe ryby (dorsz, witlinek i czarniak), które mają właściwości hipoalergiczne.
W karmie znajduje się kryl antarktyczny będący zrównoważonym źródłem kwasów tłuszczowych omega-3 i omega-6.
Skład został wzbogacony o Microzeogen, który pomaga usuwać toksyny z organizmu oraz zwiększa przyswajalność witamin i składników odżywczych.

Karm dla białych psów marki Nature’s Protection zapewnia psu piękną sierść, zdrową skórę oraz prawidłowe trawienie i odporność.

Pielęgnacja

Zacznijmy od tego, że gęsta biała szata samojeda wymaga troskliwej i systematycznej pielęgnacji. Przydadzą Ci się zatem akcesoria, takie jak szczotki, grzebienie i wysokiej jakości kosmetyki.

U samojedów dobrze sprawdzi się Tauro Pro Line White Coat Hydrating Shampoo, czyli szampon nawilżający do każdego rodzaju białej lub jasnej sierści. Ten produkt intensywnie oczyszcza i nawilża skórę oraz włos psa. W składzie znajdziesz ekstrakt z szałwii, który:

chroni barierę lipidową skóry,
zapobiega łuszczeniu się skóry,
nadaje sierści połysk i przyjemny zapach,
ma właściwości antybakteryjne.

To nie tylko bezpieczny i dobry dla psa szampon, ale i ekonomiczne rozwiązanie dla Ciebie, ponieważ kosmetyk należy rozcieńczyć z wodą w stosunku 1 do 10.

Po kąpieli warto zadbać o dalszą pielęgnację. Kupując szampon Tauro Pro, dokup Tauro Pro Line White Coat Hydrating Mask, by cieszyć się wzmocnionym włosem psa i rozświetlić kolor jego sierści.

Samojed – cena

Ze względu na rosnącą popularność samojedów cena za rasowe szczenię FCI wzrosła w ostatnich latach i w zależności od jakości szczenięcia, renomy hodowli, atrakcyjności skojarzenia i doświadczenia hodowcy mieści się w przedziale 4000–8000 zł.

Historia rasy

Historia rasy nierozerwalnie łączy się z losami ludu Nieńców. Byli to koczownicy zamieszkujący północno-zachodnią Syberię od czasów wędrówki ludów w plejstocenie. Pierwsze wzmianki na ich temat pochodzą od żeglarzy z XII w., a od XV w. rozpoczęła się eksploracja terenów Syberii i zaczęto nazywać miejscowe plemiona Samojedami. Nazwa wiąże się z określeniem saam-edne (ziemia ludu) w języku Lapończyków.

Samojedzi prowadzili wędrowny tryb życia, początkowo polowali na renifery, a z czasem zaczęli hodować stada, pędząc je szlakiem mchu reniferowego. Do pomocy używali bardzo wszechstronnych psów: myśliwskich, pasterskich i jednocześnie zaprzęgowych. Nazywano je biełkami z powodu śnieżnobiałego umaszczenia. W odróżnieniu od innych północnych psów zaprzęgowych biełki zawsze spały z ludźmi w jurtach. Dzięki temu wytworzyła się silna więź między ludźmi i psami. Biełki były niańkami dla dzieci, towarzyszami zabaw, a czasem obrońcami i stróżami swoich ludzi.

Samojedzi bardzo cenili swoje psy, traktowali je z szacunkiem, dlatego niechętnie oddawali je obcym.

W XVII i XVIII w. Rosjanie zwrócili uwagę na zalety psów Samojedów. Sprowadzili je na dwór carski, obdarowywano nimi szlacheckie rody europejskie. Odkrywcy północnych ziem oraz poborcy podatkowi wykorzystywali je w zaprzęgach.

W zdobywaniu psów Samojedów dla polarników i odkrywców Arktyki specjalizował się Rosjanin Aleksander Trondheim . Przyczynił się do rozpowszechnienia rasy. Z samojedów skorzystał Roald Amundsen podczas wyprawy na biegun południowy w 1911 r. – 52 psy użyto do ciągnięcia czterech sań. Pierwszym zwierzęciem na biegunie południowym był samojed o imieniu Etah, dotarł tam 14 grudnia 1911 r.

Niemal każdy współczesny samojed ma przodka, który brał udział w wyprawach na Arktykę lub Antarktydę.

Przełom XIX i XX w. to początek planowej hodowli samojedów w Anglii i USA. Klub rasy powstał w 1909 r. w Anglii, założony przez zoologów Ernesta Scotta i Clarę Kilburn-Scott. Od tego momentu syberyjskie biełki zyskały oficjalną nazwę SAMOYED. W tym samym roku opracowano wzorzec rasy.

Samojed – ciekawostki

Jedna z teorii dotyczących pochodzenia nazwy samojed głosi, iż były to psy ludu „samojedów” – jako „zjadających siebie”. Jednak należy ją traktować bardziej jak ludową legendę niż fakt.
Robert Scott zabrał na swoją wyprawę polarną 33 samojedy. Stracił wszystkie w ciągu 3 tygodni. Powodem było obcięcie ogonów, którymi psy okrywają głowę i nos w czasie odpoczynku. Bez tej osłony psy wyziębiały się i zapadały na zapalenie płuc.
Pierwszym samojedem w Polsce był pies Marszałek, urodzony w 1972 r., należący do kanadyjskiego dyplomaty w Warszawie.
Pierwszy miot samojedów w Polsce urodził się w marcu 1990 r. w hodowli Albus. Rodzicami zostali Sajan ITANAN VARRO i Sajan ESKIMO TASJA.

Imię dla samojeda

Imiona dla psa: Frost, Lord, Sami, Snow, Toni, Yuki.
Imiona dla suki: Bella, Biełka, Queenie, Sibirka, Śnieżka, Zorza.

Klasyfikacja FCI – samojed

Grupa V FCI – Szpice i psy ras pierwotnych
Sekcja 1 – Nordyckie psy zaprzęgowe
Numer wzorca: 212

Jamnik – wszystko o rasie

Jamnik to najbardziej niezwykła, oryginalna i niepowtarzalna rasa psów. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) klasyfikuje wszystkie rasy w 10 odrębnych grupach, ale tylko jedna rasa ma zaszczyt posiadania własnej grupy! Jest to grupa IV FCI – JAMNIKI. Najmniej liczna, gdyż obejmuje wyłącznie 9 ras jamników podzielonych według kryterium wielkości na: standardowe, miniaturowe i królicze, oraz według rodzaju szaty na: szorstkowłose, krótkowłose i długowłose. Nawiasem mówiąc, dobrze, że nie dzieli się ich jeszcze ze względu na umaszczenie!

Jamnik jest przede wszystkim długi – ma wydłużoną głowę i długi tułów na bardzo krótkich kończynach. Jego popularność wynika z niezwykłej urody i wspaniałej osobowości połączonej z talentami psów myśliwskich – norowców. Są też bardzo dobrymi psami gończymi i tropiącymi.

Charakterystyka – wygląd jamnika

Jamnika nie sposób pomylić z żadną inna rasa. Wydłużony tułów na bardzo krótkich kończynach, do tego elegancka, kształtna głowa o wydłużonej kufie, noszona dumnie i zuchwale.

U jamników wzorzec nie podaje wysokości w kłębie, a jedynie obwód klatki piersiowej:

standardowy – powyżej 35 cm,
miniaturowy – od 30 cm do 35 cm,
króliczy – do 30 cm.

Waga jamników:

standardowy – ok. 9 kg,
miniaturowy – ok. 4,5 kg,
króliczy – ok. 3 kg.

Najbardziej charakterystyczną cechą rasy jest budowa anatomiczna ciała i króciutkich nóg – wydłużona, smukła sylwetka o dobrze rozwiniętej muskulaturze, w ruchu energiczna i dynamiczna. Linia górna powinna być prosta, zad lekko opadający, ogon długi, stanowi przedłużenie linii grzbietu. Linia dolna delikatnie podkasana, klatka piersiowa długa, dobrze ożebrowana, z wyraźnym mostkiem. Dlatego prawidłowo zbudowany jamnik ma najniższy punkt klatki piersiowej przysłonięty przednią kończyną. Krótka klatka piersiowa, krótki mostek i mocne podkasanie są wadliwe. Kończyny krótkie, grubej kości, ustawione równolegle, skierowane łapami do przodu. Ruch energiczny i wydajny.

Głowa wysoko noszona, na muskularnej szyi. Skóra na szyi, głowie i wargach przylegająca, sucha, nie tworzy łałoku. Kształt głowy wydłużony, równomiernie zwężający się, ale nie spiczasty. Nos delikatnie wysklepiony, kufa długa, dostatecznie szeroka, a pysk szeroko rozwierający się, aż do wysokości oczu. U jamnika wymagany jest idealny zgryz nożycowy i pełen garnitur 42 zębów.

Oczy średniej wielkości, owalne i błyszczące, ciemne, tylko u psów marmurkowych dopuszcza się jaśniejsze oko.

Uszy długie, zwisające, ruchliwe, osadzone wysoko i przylegające przednią krawędzią do policzków.

Jamnik to najbardziej niezwykła, oryginalna i niepowtarzalna rasa psów.

Szata jamnika

Szata występuje w trzech wersjach:

krótkowłosej,
długowłosej,
szorstkowłosej.

Umaszczenie:

jednobarwne rude,
dwubarwne: czarne lub czekoladowe z czerwono-rdzawymi znaczeniami,
marmurkowe (merle): podstawowym kolorem jest czarny, czekoladowy lub rudy z nieregularnymi szarymi i beżowymi łatami, duże plamy nie są pożądane,
pręgowane: na rudym tle ciemne pręgi,
dzicze: u odmiany szorstkowłosej występuje maść dwubarwna: dzicza i czekoladowo-dzicza z rudymi znaczeniami nad oczami, po obu stronach kufy, na wargach, wewnętrznej stronie uszu, na przedpiersiu, łapach, wokół odbytu i do 1/3 długości ogona od spodniej strony.

Dopuszczalna jest niewielka biała plamka na piersi, ale maksymalnie do 3 cm średnicy.

Jamnik szczeniak

Szczenię jamnika wymaga odpowiedzialnego opiekuna. Jest narażone na urazy układu kostnego, ma delikatną i wymagającą psychikę, dlatego należy mu zapewnić odpowiednią dawkę ruchu. Pamiętaj jednak, by nie przemęczając psa, skanalizować jego temperament i żywiołowość na wyzwania intelektualne. Zależnie od charakteru konkretnego osobnika możemy spotkać szczenięta radosne, otwarte, chętnie nawiązujące relacje z ludźmi i zwierzętami. A z drugiej strony zdarzają się psy zdystansowane, wycofane, tolerujące otoczenie, ale stawiające własne wymagania, czasem pokazujące agresję i wyraźną niechęć. Jamnik nie ma oporu przed ugryzieniem właściciela, jeśli coś mu się nie spodoba lub poczuje się zagrożony.

Szczeniaki, które mają pełnić funkcję psa rodzinnego, powinny być starannie dobierane po pierwsze do możliwości rodziny, a po drugie do warunków przyszłego życia. Psy w rękach myśliwych mogą się spełniać życiowo, a szkolenie użytkowe ogranicza występowanie zaburzeń behawioralnych.

Jamnik to jedna rasa, która posiada własną grupę FCI.

Ile żyje jamnik

Średnia długość życia jamnika to 12–16 lat, ale często spotyka się jamniki dożywające 18–20 lat.

Zdrowie jamnika

Główne problemy zdrowotne jamnika wynikają z jego nieproporcjonalnej budowy anatomicznej. Dyskopatia to inaczej porażenie jamnicze, które polega na wypadnięciu lub przemieszczeniu się jądra miażdżystego między kręgami i zwyrodnieniu tarczki międzykręgowej. To bardzo bolesna przypadłość, prowadząca do niedowładów lub całkowitego porażenia. Przypadki dyskopatii u jamników odnotowano już w XIX wieku.

Dodatkowe problemy zdrowotne w rasie to podatność na cukrzycę, otyłość oraz nużycę.

Charakter jamnika

Jamnik jest uparty, zadziorny, wytrwały, wojowniczy, charyzmatyczny, ale też bardzo ciekawski i wesoły. Dla miłośników tej rasy jest jedynym godnym uwagi przedstawicielem psiego świata.

Wszystkie jego cechy wynikają z użytkowości jamników jako psów myśliwskich o doskonałym węchu. Potrafią polować pod ziemią, przekopywać nory, buszować w leśnym podszyciu i w przydomowym skalniaku. Nastawione na współpracę z człowiekiem, doskonale odnajdują się w roli psa towarzyszącego. Na przestrzeni lat hodowcy selekcjonowali jamnika pod względem przydatności do polowania. Jamnik szorstkowłosy jest najchętniej wybierany przez aktywnych myśliwych, ponieważ przejawia najmocniej predyspozycje łowieckie. Z kolei odmiany królicze pełnią funkcję domowych pupilów, więc ich popędy mogą być nieco słabsze, mogą też wykazywać nadmierną wrażliwość i lękliwość.

Jamnik nie zawsze toleruje inne zwierzęta w swoim otoczeniu, dlatego od najwcześniejszego wieku należy go odpowiednio socjalizować.

Zalety jamnika:

wesoły,
ciekawski,
średnio aktywny,
oryginalny,
dobry pies pracujący.

Wady jamnika:

uparty,
skłonny do chorób kręgosłupa,
nieprzewidywalny,
waleczny.

Jamnik jest uparty, zadziorny i wesoły.

Jamnik w rodzinie

Jamnik może być dobrym psem rodzinnym, ale nie musi! Decydując się na jamnika, trzeba być gotowym na niespodziankę i spore wyzwanie. Jamnika albo się kocha takiego, jakim jest, albo wybiera się inną rasę.

Dzieci a jamnik

Raczej nie polecam jamnika do domu z małymi dziećmi, gdyż ryzyko urazu, kontuzji pieska w wyniku zabawy z dzieckiem jest spore. W drugą stronę też istnieje zagrożenie ugryzienia i uszkodzenia dziecka z powodu nieprzewidywalności jamnika.

Wyłącznie osoby o dużym doświadczeniu z rasą mogą się decydować na wprowadzenie jamnika do domu z małymi dziećmi. Starsze dzieci i młodzież to idealne towarzystwo dla energicznego jamniczka.

Dla kogo pies tej rasy?

Teoretycznie dla każdego, kto jest zakochany w jamniku. Nie ma zbyt wygórowanych wymagań życiowych. Ważniejsza jest akceptacja, miłość i konsekwencja właściciela, które zapewnią harmonijne wspólne życie. Warto też być bardziej upartym od jamnika!

Żywienie jamnika

Nature’s Protection Superior Care Red Coat Grain Free Lamb Adult Small Breeds.

Jamnik nie ma szczególnych wymagań żywieniowych, ale pamiętaj, by podawać psu wysokiej jakości, pełnoporcjową karmę, która zadba o jego skórę i sierść, prawidłowe trawienie i odporność. Z pomocą przychodzi Nature’s Protection Superior Care Red Coat Grain Free Lamb Adult Small Breeds. Ta pełnoporcjowa sucha karma przeznaczona jest dla dorosłych psów z rudą oraz brązową sierścią. Wprowadzając taką karmę do menu swojego pupila, dbasz o wszystkie opisane wcześniej elementy. Karma zawiera specjalną formułę Red Coat Enhancer, która zapewnia ochronę koloru oraz podkreśla rudy i brązowy pigment włosów. W składzie znajdziesz również olej z łososia, który zawiera kwasy tłuszczowe omega-3 niezbędne do utrzymania zdrowej skóry i uzyskania lśniącego futra. Karma powstaje z dodatkiem MicroZeoGenu. Jest to dynamicznie mikronizowany klinoptylolit, który pozytywnie wpływa na zdrowie jelit i wspomaga absorpcję składników odżywczych. Dodatkowo całość receptury wpływa korzystnie na odporność oraz witalność dorosłego jamnika. Karma została nagrodzona Diamentem Zoologii przez ekspertów branży zoologicznej.

Karmiąc psa, nie zapominaj po pierwsze o podawaniu dokładnie odmierzonych porcji pokarmu, a po drugie o kontrolowaniu ilości przysmaków. U jamnika, jak w przypadku większości psów, należy dbać o zgrabną sylwetkę psa i nie dopuścić do jego nadwagi.

Pielęgnacja jamnika

Krótka, przylegająca sierść nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji. Natomiast długa i szorstka jest bardziej kłopotliwa i trzeba poświęcić więcej czasu na utrzymanie schludnej szaty. Akcesoria przydatne dla jamnika to odpowiednie legowisko, znacznie lepsza będzie norka zamiast kanapy, na którą pies wielokrotnie w ciągu dnia będzie wskakiwał.

Jamnik – cena

Pies rasowy FCI/ZKwP – w zależności od odmiany i renomy hodowli – kosztuje ok. 3000–5000 zł.

Historia rasy

Rasa powstała w średniowieczu, na terenach Germanii, poprzez utrwalenie mutacji skrócenia kończyn. W księdze Christiana Paulliniego z 1685 r. opisano jamniki polujące w norze. Jamniki były wysoko cenione za ciętość i nieustępliwość w pracy. Krótkie, mocne kończyny idealnie sprawdzały się w lisich norach.

Według opracowania doktora Reichenbacha z 1836 r. wyróżniano wiele odmian jamników:

właściwy – krótkowłosy czarny z brązowymi znaczeniami,
z ogonem spiralnie zwiniętym,
pręgowany, wielkości psa rzeźnickiego,
brązowy, jednolicie umaszczony,
porcelanowy biało-czarny o szczególnie błyszczącej sierści,
długowłosy,
prostonożny,
kosmaty.

Najstarszy klub rasy powstał w Niemczech w 1881 r., a pierwszy wzorzec opracowano w 1879 r.

Ciekawostki o jamnikach

Kwalifikację jamnika do konkretnej odmiany rasy przeprowadza się w wieku minimum 15 miesięcy. Mierzy się obwód klatki piersiowej, co jest kryterium podziału na rasy.
Jamnik o imieniu Lumbie był ulubieńcem Pabla Picassa.
Amos i Archie należące do Andy Warhola zostały uwiecznione na jego obrazach.
Wielką miłośniczką jamników była brytyjska królowa Wiktoria (1819–1901). Jej pierwszym ulubieńcem, którego dostała w 1840 r., był pies Waldmann. Tak rozpoczęła się jej wielka miłość do rasy. Inne znaczące psy na wiktoriańskim dworze to: Deckel, Boy i Waldmann VI.

Imię dla jamnika

Imiona dla psa jamnika: Boy, Derek, Długi, Moonwalk, Niuf, Teckel, Waldek.
Imiona dla suki jamnika: Astra, Becia, Koma, Nutka, Taśma, Tosia, Wstążka.

Klasyfikacja FCI – jamnik

Grupa IV FCI – Jamniki
Numer wzorca – 235
Pochodzenie – Niemcy

ZRÓB QUIZ I SPRAWDŹ SWOJĄ WIEDZĘ O JAMNIKU!

Najpopularniejsze rasy kotów długowłosych. Kot długowłosy

Przyciągają wzrok, królują na salonach, wzbudzają zachwyt wszędzie, gdzie się pojawią. Długowłose koty to przedstawiciele prawdziwej kociej arystokracji. Dostojne, obdarzone efektowną szatą koty nie są jednak tylko mistrzami elegancji. Wśród puszystych kotów nie brakuje oryginalnych osobowości. Poznaj najpopularniejsze rasy kotów długowłosych i sprawdź, jak zaspokoić ich szczególne potrzeby.

Najpopularniejsze rasy kotów długowłosych

Długowłose rasy mruczków można łatwo rozpoznać już na pierwszy rzut oka. Zwierzaki te obdarzone są wyjątkowo długą sierścią (o długości przekraczającej 10 cm). Do ras z długą sierścią zaliczane są też mruczki półdługowłose (np. kot brytyjski długowłosy, ragdoll). Średnia długość włosa wynosi u nich ponad 5 cm. Jakie rasy puszystych kotów cieszą się największą popularnością?

Pers

Pers to z pewnością najbardziej znany przedstawiciel rasy kotów długowłosych na świecie. Te urocze mruczki mogą poszczycić się imponującą okrywą włosową o długości dochodzącej do 10–15 cm. Szata persów, za sprawą gęstego podszerstka, jest też wyjątkowo miękka, puszysta i delikatna. Koty tej rasy mają ponadto charakterystyczną głowę – z krótkim, zadartym nosem, dużymi oczami i małymi uszami.

Persy znane są ze spokojnego usposobienia. Są uczuciowe, pogodne i przyjazne. Ze względu na skrócone kończyny i powolne ruchy przylgnęła do nich łatka kocich leniuchów. W rzeczywistości te puszyste koty lubią się bawić, choć raczej unikają ekstremalnych harców w domowym zaciszu.

Maine coon

Maine coon to kot długowłosy, który przyciąga uwagę nie tylko ze względu na piękną szatę. To kocie olbrzymy, które mogą osiągnąć wagę nawet 10 kg. Dzięki grubej, nieprzemakalnej okrywie włosowej koty tej rasy są w stanie przetrwać nawet w trudnych warunkach. Maine coony są doskonałymi łowcami. Wyróżniają się ciekawością świata, inteligencją i spostrzegawczością. Choć te mruczki mogą początkowo budzić respekt, mają rozczulający charakter. To uczuciowi, delikatni i czuli towarzysze dla dorosłych i dzieci. Sprawdź swoją wiedzą o maine moonie.

Kot brytyjski długowłosy

Kot brytyjski należy do rasy kotów długowłosych. Rasa ta powstała dzięki krzyżówce kota brytyjskiego krótkowłosego i persa. Koty tej rasy mają silnie zbudowane ciało z okrągłą głową, dużymi oczami, małymi uszami i krótkimi łapkami. Ich sierść jest prosta, gęsta i odstająca. Dzięki temu koty brytyjskie długowłose przybierają nieco misiowaty wygląd. Przedstawiciele tej rasy mają umiarkowany, zrównoważony temperament. Koty brytyjskie długowłose są dość powściągliwe w okazywaniu uczuć. Potrafią jednak nawiązać silną więź ze swoim opiekunem. Koty brytyjskie długowłose dobrze dogadują się z dziećmi i innymi zwierzętami (np. psami). Są inteligentne i ciekawskie – lubią eksplorować otoczenie.

Koty długowłose mają różne charaktery, temperamenty i wymagania.

Ragdoll

Marzysz o wiernym i czułym kocim pupilu? Poznaj ragdolla. Ten sympatyczny kot długowłosy ma jedwabistą, miękką okrywę włosową, praktycznie bez podszerstka. Dzięki temu – w odróżnieniu od większości długowłosych kuzynów – nie wymaga częstego wyczesywania. Charakterystyczne dla kotów tej rasy są białe skarpetki i rękawiczki oraz wyraziste błękitne oczy. Ragdoll uznawany jest za kociego pieszczocha. Kot tej rasy uwielbia spędzać czas na kolanach. Podczas pieszczot potrafi wyjątkowo się rozluźnić, stąd wzięła się jego nazwa „szmaciana lalka”. Ragdoll silnie przywiązuje się do opiekunów. Dodatkowo niemal przez całe życie zachowuje młodzieńczy wigor i zamiłowanie do zabawy.

Kot syberyjski

Syberyjczyk to kolejny przedstawiciel ras kotów długowłosych, który cieszy się dużą popularnością. Pochodzący z mroźnej Syberii kot wyróżnia się grubą sierścią z gęstym podszerstkiem i twardym włosem okrywowym. Charakterystyczna dla syberyjczyka jest efektowna kryza. Koty syberyjskie są z natury przyjacielskie, pewne siebie i żywiołowe. Sprytne, odważne i zwinne mruczki mają duszę myśliwych. Lubią wspinaczki i ekscytujące zabawy w domowym zaciszu. Kot syberyjski wytwarza mniej białka Fel d1, dlatego często polecany jest jako rasa kota dla alergików.

Kot norweski leśny

W surowym skandynawskim klimacie wykształciła się kolejna popularna rasa obdarzona bujnym futrem – kot norweski leśny. Długa szata tego mruczka to nie tylko ozdoba, ale też niezawodna warstwa izolacyjna. Sierść kota norweskiego leśnego zbudowana jest z gęstego, wełnistego podszerstka i gładkiego, ościstego włosa okrywowego. Taka szata jest wyjątkowo odporna na wilgoć i niskie temperatury. Kot norweski leśny jest obdarzony dużym temperamentem. Ceni sobie niezależność i z natury jest dosyć ostrożny. Ze swoim opiekunem potrafi jednak nawiązać bliską relację. Dodatkowo jest utalentowanym łowcą, który do szczęścia potrzebuje dużej dawki ruchu i rozrywki.

Kot birmański

Birmańczyk to dostojny kot długowłosy, który według legendy miał być wcieleniem buddyjskich mnichów. Kot birmański oprócz pięknej jedwabistej szaty zachwyca swoimi wyrazistymi, szafirowymi oczami. Uwagę zwraca również jego umaszczenie z ciemnymi znaczeniami, silnie kontrastującymi z białymi skarpetkami i ostrogami. Według miłośników rasy birmańczyki pod względem charakteru przypominają nieco psy, są bowiem niezwykle towarzyskie, radosne i inteligentne. Lubią też być w centrum uwagi. Dodatkowo te puszyste koty dobrze czują się w towarzystwie dzieci i innych zwierząt domowych.

Jak pielęgnować rasy kotów długowłosych?

Koty ras długowłosych potrzebują specjalnej pielęgnacji. By uniknąć tworzenia się u nich kołtunów i filcowania sierści, niezbędne jest regularne i skrupulatne rozczesywanie ich okrywy włosowej.

Kota długowłosego najlepiej szczotkować codziennie. W przypadku niektórych ras (np. maine coonów, kotów syberyjskich) wystarczające może być jednak dokładne rozczesanie sierści 2–3 razy w tygodniu.

Nie wszystkie koty z długą sierścią wymagają codziennego wyczesywania.

Czesanie długowłosego pupila rozpocznij od nawilżenia jego włosa – szczotkowanie sierści na sucho może uszkodzić włos. Następnie spróbuj wstępnie rozluźnić kołtuny i supły palcami. Podczas czesania pupila zwracaj szczególną uwagę na obszary, gdzie włos się plącze: pod pachami, w pachwinach, pod brzuchem i w okolicach ogona. Kota najlepiej czesać „z włosem” – od głowy w kierunku ogona. Jeśli chcesz jednak nadać puszystości jego okrywie włosowej, możesz także czesać go techniką „pod włos”.

Puszyste koty częściej niż rasy krótkowłose wymagają też kąpieli. Zazwyczaj należy przeprowadzić ten zabieg co 3–4 miesiące. Do mycia kotów długowłosych warto wykorzystać szampon Tauro Pro Line Healthy Coat Nourishing Shampoo. Dziękiformule z proteinami jedwabiu kosmetyk dogłębnie odżywia i nawilża sierść, pozostawiając ją gładką i lśniącą. Szampon nie zawiera silikonów i SLS, dlatego jest szczególnie polecany do pielęgnacji skóry wrażliwej.

Akcesoria do pielęgnacji długiej sierści kotów

Spory wpływ na wygląd długiej szaty kota mają akcesoria do pielęgnacji. Szczotki i grzebienie dla pupila nie mogą wyrywać włosa, podrażniać skóry oraz powodować elektryzowania się sierści. Z tego względu ważne jest, by ich zęby były odpowiednio wyprofilowane i mocno osadzone. Dodatkowo przybory do kociej pielęgnacji powinny mieć antystatyczną obudowę i ergonomiczną rączkę. Jakie akcesoria przydadzą się dla kotów z długą sierścią?

grzebień z szerokim rozstawem zębów – ułatwia rozczesanie kołtunów,
grzebień z rzadkim rozstawem zębów – przeznaczony do wyczesywania podszerstka,
szczotka druciana – pomocna podczas codziennej pielęgnacji, do szczotkowania całej szaty,
szczotka pudlówka – przydatna do nadawania puszystości sierści i układania kociej fryzury,
szczotka z naturalnego włosia – do szczotkowania ogona, nabłyszczania i wygładzania sierści,
furminator – pomocny zwłaszcza w czasie linienia dla kotów z grubym podszerstkiem, umożliwi usuwanie wypadającej sierści,
filcak – niezbędny do wycinania kołtunów i filców.

Kosmetyki dla ras kotów długowłosych

Aby szata długowłosego kota zawsze pięknie się prezentowała, warto sięgnąć po odpowiednie kosmetyki. Preparaty do pielęgnacji kociej sierści dostępne są w formie sprayów, pudrów i płynów. Dla przedstawicieli ras kotów z długą sierścią przydadzą się zwłaszcza kosmetyki:

dodające objętości,
nabłyszczające,
wzmacniające i regenerujące,
antystatyczne,
ułatwiające rozczesywanie.

Jeśli chcesz poprawić wygląd szaty swojego mruczka, sięgnij po maskę odżywiającą Tauro Pro Line Healthy Coat Nourishing Mask. Kosmetyk z dodatkiem masła shea nawilża, odżywia i wzmacnia sierść. Maska o właściwościach regeneracyjnych jest idealna do pielęgnacji sierści przesuszonej i osłabionej – pozostawia szatę kota gładką i pełną naturalnego blasku. Kosmetyk nadaje się do każdego rodzaju sierści.

Pielęgnacja kotów długowłosych jest wymagająca i wymaga systematyczności.

Dieta na piękną sierść

Nawet najlepsza pielęgnacja nie zapewni kotu lśniącej i mocnej okrywy włosowej bez odpowiedniego żywienia. Planując dietę dla pupila obdarzonego bujną szatą, powinieneś uwzględnić jego specyficzne cechy:

wysokie zapotrzebowanie na składniki wzmacniające sierść – niezbędne do odbudowy włosa są m.in.: aminokwasy siarkowe, miedź, cynk, witaminy z grupy B, wielonienasycone kwasy tłuszczowe,
skłonność do tworzenia się kul włosowych – w menu kota obdarzonego bujną sierścią powinny znaleźć się składniki usprawniające trawienie, ograniczające formowanie się bezoarów i ułatwiające ich wydalanie, m.in.: zioła, drożdże, oleje roślinne, prebiotyki.

Dieta kota z długim włosem powinna być bogata w składniki budulcowe i usprawniające trawienie.

Szukasz dobrej karmy dla swojego długowłosego pupila? Ciekawą propozycją żywieniową dla kotów długowłosych jest karma Nature’s Protection Persian. Produkt wyróżnia się formułą, która wzmacnia kocią sierść i ułatwia usuwanie kul włosowych z przewodu pokarmowego. Karma na bazie zwierząt morskich dostarcza kotom białek i tłuszczów niezbędnych dla zachowania zdrowej, mocnej i błyszczącej szaty. Recepturę produktu wzbogacono olejem z wiesiołka, będącego źródłem kwasu gamma-linolenowego, który poprawia wygląd szaty. Dodatek nutraceutyków w pokarmie wpływa korzystnie na trawienie kotów.

Rasy kotów długowłosych – podsumowanie:

Do popularnych ras kotów długowłosych należą m.in.: pers, ragdoll, kot brytyjski długowłosy, maine coon.
Koty długowłose mają różne charaktery i wymagania.
Rasy długowłose potrzebują regularnego wyczesywania, okresowych kąpieli i zbilansowanego żywienia.
Pielęgnację długiej sierści mruczka ułatwią odpowiednio dobrane akcesoria i kosmetyki.

Karma z insektów – nowy trend czy rzeczywiste korzyści?

W ostatnim czasie karma z insektów dla psa zyskują na popularności, głównie wśród właścicieli psów uczulonych na różne źródła białka. Nie tylko kurczak może wywoływać alergię pokarmową, ale również jagnięcina, wołowina czy nawet ryby. Dlatego doskonałą alternatywą dla psa alergika są właśnie karmy z insektów, które dostarczą Twojemu pupilowi wszystkich niezbędnych aminokwasów i składników odżywczych.

Skąd wziął się pomysł na karmy z insektów?

Globalny wzrost populacji oraz większy popyt na żywność, zarówno wśród ludzi, jak i zwierząt domowych, stają się coraz ważniejszym problemem. Z tego powodu poszukuje się bardziej zrównoważonych i mniej szkodliwych źródeł żywienia zwierząt. Produkcja owadów wymaga mniejszej powierzchni gruntów rolnych i znacznie mniej wody, do tego emituje mniej gazów cieplarnianych niż jakakolwiek konwencjonalna, intensywna produkcja mięsa. Spożycie przez zwierzęta białka pochodzącego z owadów może przyczynić się do ograniczenia globalnego niedoboru białka.

Karma z insektów, czyli jakie wartości odżywcze mają owady w diecie psa?

Insekty zawierają trzykrotnie więcej białka niż wołowina.
Owady w diecie psa dostarczają pięciokrotnie więcej kwasów omega niż łosoś.
Mają w składzie 10% więcej witaminy B12 niż łosoś.
Są źródłem dwukrotnie większej ilości żelaza niż szpinak.
Owady w diecie psa dostarczają 10 niezbędnych aminokwasów, m.in. cynk, chitynę i kwas laurynowy.

Korzyści, które może przynieść dieta psa bazująca na karmie z insektów

Dzięki dużej zawartości białka owady w diecie psa pomagają utrzymywać mocne kości oraz zdrową skórę i sierść. Ponadto wspomagają układ odpornościowy i zdrowy wzrost, pomagają też w budowie masy mięśniowej. Insekty zawierają dużo kwasów omega, które utrzymują w doskonałej kondycji skórę i sierść zwierząt. Owady w diecie psa wspomagają prawidłowe funkcjonowanie pracy mózgu i serca oraz dobry wzrok. Kwasy omega dostarczają energii i obniżają ciśnienie krwi.

Białko owadów zawiera dziesięć niezbędnych aminokwasów, które wspierają pracę serca i odporność, normalizują procesy trawienia, pomagają w produkcji hormonów. Dziesięciokrotnie większa niż w łososiu zawartość witaminy B12 sprawia, że owady w diecie psa wzmacniają prawidłowe funkcjonowanie mózgu i rdzenia kręgowego oraz jelit. Zapewniają lepszy sen, wspomagają reprodukcję komórek i zdrowy wzrost.

Żelazo, którego w insektach jest więcej niż w szpinaku, pozytywnie wpływa na układ krwionośny, zapobiega depresji i dostarcza energii. Witaminy, cynk, chityna i kwas laurynowy zapewniają zdrowy wzrost kości, prawidłowe funkcjonowanie wątroby i mózg, są przeciwutleniaczami. Dzięki temu białko insektów poprawia metabolizm, zmniejsza stany zapalne oraz wspomaga aktywację hormonów i enzymów.

Karma z insektów – jaką wybrać?

Dla psów z alergią pokarmową najlepszym wyborem będzie karma z insektów, dodatkowo ważne jest, aby była to karma hipoalergiczna i bezzbożowa. Warto zwrócić uwagę na karmę Nature’s Protection z linii Superior Care White Dogs – Insects. Jest to karma z białkiem owadów, a konkretnie much Hermetia ikllucens (black soldier fly). Jako główne źródło białka w karmie owady w diecie psa są hipoalergicznie i zmniejszają ryzyko wystąpienia alergii do minimum. Zapobiegają powstawaniu reakcji immunologicznych (alergii pokarmowych) lub reakcji nieimmunologicznych (nietolerancji pokarmowych) w postaci problemów skórnych i/lub problemów trawiennych (biegunka, wymioty).

Karma z insektów to dobry wybór dla psich alergików.

Zmiana na dietę hipoalergiczną pomoże również w redukcji świądu, a w rezultacie drapania się psów, ocierania i gryzienia. White Dogs Insects to karma z insektów dla psa dorosłego. Jej głównym składnikiem jest białko z owadów, ale została zaprojektowana również po to, aby utrzymywać prawidłową, transparentną kompozycję łez i śliny, dzięki czemu na białej sierści nie tworzą się plamy. Ma bezzbożową formułę, odpowiednią dla psów z wrażliwym układem pokarmowym oraz skłonnościami do alergii pokarmowej lub skórnej. Składniki zostały tak dobrane, aby nie obciążać przewodu pokarmowego. Skład jest wzbogacony o MicroZeoGen, naturalny minerał, który pomaga usuwać toksyny z organizmu oraz zwiększa przyswajalność witamin i składników odżywczych.

Erbe Animals
https://erbeanimals.pl/

Chcesz dowiedzieć się więcej o produktach marki Nature’s Protection? Kliknij tutaj!

Pomeranian – wszystko o rasie

Szpice miniaturowe to urocze, chętnie kupowane pieski do towarzystwa. Ich uroda, zgrabna, zwarta budowa ciała i jednocześnie niewielkie rozmiary zjednują im wielu miłośników. Pomeranian jest najmniejszym ze szpiców niemieckich i najpopularniejszym, choć dla wszystkich odmian obowiązuje ten sam wzorzec FCI. Sprawdź, czy pomeranian to idealny pies dla Ciebie.

Jak wygląda pomeranian

To miniaturowy pies o zwartej budowy i imponującym gęstym futrze.

Wysokość pomeraniana w kłębie: 20 cm +/−2 cm.
Waga pomeraniana: ok. 2 kg.

Proporcje ciała pomeraniana są jak 1 do 1, niemal kwadratowa sylwetka, z obfitą szatą, odstająca dzięki niezwykle gęstemu podszerstkowi.

Głowa: średniej wielkości, zwężająca się w klin do czubka nosa, lekko zaokrąglona, ale bez zadartego nosa, co występuje u psów nadmiernie skarlonych.
Oczy: średniej wielkości o migdałowym kształcie, ciemne.
Uszy: małe, ruchliwe, osadzone wysoko i wąsko.
Szyja: średniej długości, obficie obrośnięta dłuższą sierścią, która tworzy efektowną kryzę.
Tułów: zwarty.
Ogon: wysoko osadzony, noszony nad grzbietem, mocno owłosiony, jest niezwykle istotnym elementem budowy pomeraniana.
Umaszczenie: czarne, brązowe, białe, pomarańczowe, wilczaste i inne maści. Definicja „inne maści” obejmuje wszystkie pośrednie kolory: kremowy, kremowo-śniady, pomarańczowo-śniady, czarny podpalany, łaciaty (biel musi dominować). Szpica o maści czarnej lub brązowej określa się jako „szpic kolorowy klasyczny; o maści białej – szpic biały klasyczny; wszystkie pozostałe umaszczenia to szpic kolorowy współczesny.

Pomeraniany to urocze i chętnie kupowane pieski do towarzystwa.

Pomeranian – szczeniak

Pomeranian jest niezwykle bystrym psem i niezwykle reaktywnym, błyskawicznie się pobudza, zarówno do zabawy, pieszczot, jak i do szczekania, i reaguje bardzo żywiołowo. Szczenię pomeraniana powinno być od początku prawidłowo socjalizowane, ponieważ bardzo często trafiają się osobniki nieśmiałe, wycofane, lękliwe. Należy je odpowiednio wychować, aby wzmocnić pewność siebie psa (nie oznacza to rozpuszczania szczeniaczka). Wielu właścicieli zaniedbuje okres socjalizacji malucha ze względu na gabaryty psa. Zakładają, że takiego malca sami wychowają, wydaje im się, że pomeraniana nie trzeba szkolić. Ten typ myślenia często prowadzi do zaburzeń behawioralnych i emocjonalnych u psa, często ignorowanych przez opiekuna, w myśl stereotypów:

mały nikomu krzywdy nie zrobi – efekt: mała kulka doskakująca do nóg i rąk napotkanych ludzi lub do każdego mijanego psa;
musi sobie poszczekać – efekt: piskliwe, długotrwałe szczekanie przy najmniejszym ruchu czy dźwięku;
malutki, więc może się bać – efekt: przerażony piesek, żyjący w ciągłym stresie lub prezentujący agresję lękową;
piesek dla dzieci do zabawy – efekt: pies z awersją do dzieci, który nie akceptuje ich i może być agresywny.

Można wymieniać kolejne stereotypy, jednak najważniejsze, aby właściciel pomeraniana zrozumiał, że choć w skumulowanej, miniaturowej formie, ma jednak prawdziwego psa, pełnego psich emocji i potrzeb.

Szkolenie pomeraniana

Szkolenie szczenięcia zaczynamy jak najwcześniej, ale robimy to delikatnie i stopniowo. Szpice miniaturowe są inteligentne, chętnie współpracują z człowiekiem, byle zapewnić im atrakcyjną motywację. Można nagradzać smakołykiem, można zabawą. Szpice świetnie spisują się na torach agility – oczywiście w rozmiarze XXS. Socjalizacja szczenięcia musi przebiegać stopniowo, ale nieprzerwanie w okresie rozwoju i dorastania. Trzeba natychmiast reagować na negatywne sygnały wysyłane przez psa i albo zmniejszać presją szkoleniową, albo zastosować alternatywne metody nauczania.

Ile żyje pomeranian?

Długość życia pomeraniana to 12–16 lat.

Zdrowie pomeraniana

Szpice to zdrowe, krzepkie i odporne psy. Jednak miniaturowa odmiana narażona jest na dolegliwości ze strony układu kostnego: wypadające rzepki, krótkie, spionowane ramię, co powoduje wady ruchu, niezrośnięte ciemiączko. Często występują też oraz choroby oczu i słabe uzębienie. Wiele pomeranianów traci zęby w młodym wieku.

Szpice to zdrowe, krzepkie i odporne psy.

Charakter pomeraniana

Pomeranian jest wesoły, towarzyski, przywiązany i oddany opiekunowi. Jest zawsze blisko swojego człowieka. Pomeranian jest bardzo aktywny, ale krótkodystansowy. Na dłuższe spacery, wyprawy należy się zaopatrzyć w torbę, plecak lub nosidełko dla psa.

Zalety pomeraniana:

radosny,
żywiołowy,
mały,
wierny,
chętny do zabawy,
efektowny.

Wady pomeraniana:

lękliwy,
głośny,
delikatny, podatny na kontuzje,
wymagający odpowiedniej pielęgnacji szaty.

Pomeranian w rodzinie

To pies całej rodziny. Jednak zwykle w rodzinie faworyzuje „najważniejszą” dla siebie osobę.

Dzieci a pomeranian

Teoretycznie pomeranian jest odpowiedni dla rodzin z dziećmi. Jednak z powodu delikatności psychiki i konstrukcji ciała, lepiej, żeby dziecko było nieco starsze i potrafiło opanować chęć ciągłego noszenia i tulenia pieska.

Żywienie pomeraniana

Pomeranian będzie miał piękną sierść i dużo energii, jeżeli zapewnisz mu właściwe żywienie. Ze względu na niewielkie rozmiary pieska, szukaj karmy dla małych ras jak Nature’s Protection Superior Care Red Coat Grain Free Salmon Adult Small Breeds. Ta karma to połączenie dbałości o sierść Twojego pupila oraz realizacji dodatkowych specjalnych potrzeb niewielkich czworonogów. Jak została skonstruowana?

Po pierwsze karmy Nature`s Protection Superior Care Red Coat zawierają specjalną formułę „Red Coat Enhancer” dla psów z rudą i brązową sierścią. Zapewnia ona ochronę koloru oraz podkreśla rudy i brązowy pigment włosów. W recepturze znajduje się także olej z łososia, który dostarcza psom kwasów tłuszczowych Omega 3 i Omega 6, które są niezbędne do utrzymania zdrowej skóry i uzyskania lśniącej sierści.

Po drugie produkty tej marki zawierają ulegające fermentacji włókna FOS (fruktooligosacharydy), które wspomagają rozwój pozytywnych bakterii i przyczyniają się do utrzymania dobrej kondycji przewodu pokarmowego psa. Na stan zdrowia psa wpływa także dodatek MicroZeoGenu, który aktywnie stymuluje zdrowie jelit oraz wspomaga absorbcję składników odżywczych.

Postaw na wysokiej jakości karmę dla małych psów.

Po trzecie karmy Nature`s Protection powstają bez:

sztucznych barwników,
polepszaczy smaku,
produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego,
zbóż.

Pielęgnacja i akcesoria

Pielęgnacja sierści pomeraniana jest bardzo wymagająca. Szata powinna być regularnie wyczesywana, utrzymywana w idealne czystości. Wymaga naprawdę dobrych, profesjonalnych kosmetyków i akcesoriów.

Ile kosztuje pomeranian?

Cena mieści się w granicach 5–8 tys. zł. Należy bardzo zwracać uwagę na przynależność hodowli do ZKwP/FCI. W Polsce działa wiele stowarzyszeń kynologicznych, których nie obowiązuje wzorzec pomeraniana, a dla osiągnięcia lepszej ceny oferują szczenięta „przerasowione” – zbyt małe, rachityczne, bez żadnych badań, ale w modnych kolorach, reklamowane jako żywe maskotki, w cenie 12–15 tys. zł.

Historia rasy

Szpice to najstarsza rasa środkowoeuropejska, wywodzi się od psa torfowego z epoki kamiennej – Canis familiaris palustris. Rasa, którą znamy obecnie, ukształtowała się w XIX wieku wraz z rozwojem kynologii na świecie. Nosi nazwę szpic niemiecki i posiada jeden wspólny wzorzec dla wszystkich odmian. Wyróżniamy następujące odmiany szpiców:

wilczy/ keeshond – wysokość w kłębie 49 cm +/−6 cm,
duży – 46 cm +/−4 cm,
średni – 34 cm +/−4 cm,
mały – 26 cm +/−3 cm,
szpic miniaturowy/pomeranian – 20 cm +/−3 cm.

Szpice to najstarsza rasa środkowoeuropejska.

Ciekawostki o pomeranianie

W 2009 roku w mediach społecznościowych ukazało się zdjęcie pieska Boo. Świat oszalał na punkcie tego pomeraniana. Piesek miał tak gęstą i obfitą sierść, że właściciel nie radził sobie z pielęgnacją i postanowił obciąć pieska, a kreatywny groomer stworzył fryzurę Boo.
Pierwszy wzorzec szpica został opracowany w Anglii w 1898 roku pod nazwą POMERANIAN od miejsca pochodzenia, jednak FCI nie uznało tego wzorca jako odrębnej rasy, tylko przyjęło, że odpowiada niemieckiemu szpicowi małemu lub miniaturowemu.
W pierwszych latach istnienia Związku Szpiców Niemieckich spotykało się psy o błękitnym umaszczeniu. Niestety często miały przełysienia, a na uszach całkowity brak sierści, dlatego całkowicie wyeliminowano je z hodowli.

Imię dla pomeraniana

Imiona dla psa: Boo, Bobik, Borek, Hero, Kubuś, Leoś, Pompon, Piter, Rob, Simba.

Imiona dla suki: Bajka, Dosia, Dumka, Kleo, Kropka, Lola, Mimi, Nami, Uta, Żania.

Pomeranian – klasyfikacja FCI

Grupa V FCI
Sekcja: Szpice niemieckie łącznie z keeshondem i pomeranianem
Numer wzorca: 97

Sprawdź swoją wiedzę o szpicu miniaturowym i zrób QUIZ!

Problemy stomatologiczne psów – jak prawidłowo dbać o zęby u psa?

Najskuteczniejszym sposobem dbania o zęby u psa, a w rezultacie zapobiegania chorobom jamy ustnej jest regularne szczotkowanie psich zębów. Przydatne są też odpowiednie karmy i przysmaki, które wspomogą usuwanie nalotu. Podawanie suchej karmy i twardych smakołyków kilka razy dziennie powoduje, że psy mają więcej możliwości żucia i ścierania powierzchni zębów. A to jest niezbędne, by usunąć płytkę nazębną w chwili jej powstawania.

Czyszczenie zębów u psa może wydawać się skomplikowaną czynnością, która przysporzy stresu zarówno czworonogowi, jak i nam, ale wcale nie musi tak być. Na rynku znajdziemy przyrządy, a także karmy, smaczki i gryzaki, które znacznie ułatwią to zadanie. Dzięki nim pielęgnacja jamy ustnej i zębów u psa stanie się przyjemnością dla czworonoga i jego właściciela.

Ile zębów ma pies?

Zęby mleczne wyrzynają się w ciągu kilku–kilkunastu pierwszych tygodni życia szczenięcia. Ile zębów ma pies? Rosnące psy mają 28 mleczaków, których wymiana rozpoczyna się już po kilku miesiącach. Cały proces wymiany zębów u psa powinien zakończyć się do 9 miesiąca życia. Czas ten może różnić się w zależności od rasy i wielkości czworonoga. Podczas wymiany zębów ważne jest, aby zapewnić psu różnego rodzaju gryzaki i zabawki, można również podawać smakołyki w twardej postaci, które zachęcają do długiego żucia i tym samym stymulowania dziąseł i zębów.

Psy po wymianie zębów mają 42 zęby stałe (20 w szczęce i 22 w żuchwie). Zęby stałe posłużą im już do końca życia. Główne typy zgryzu spotykane u psów to: zgryz nożycowy, zgryz cęgowy, przodozgryz, tyłozgryz. Uzębienie każdej z ras nieznacznie różni się kształtem i wielkością. Wzór zębowy psa składa się z pięciu rodzajów (grup) zębów, a każdy z nich spełnia określoną funkcję:

Siekacze – znajdują się w przedniej części szczęki. Mają płaski kształt i pełnią ważną funkcję w procesie zdobywania i przetwarzania pokarmu.
Kły – mają charakterystyczny kształt, który odróżnia je od pozostałych grup psiego uzębienia. Są dłuższe, ostro zakończone i służą do rozrywania dużych kawałków pożywienia.
Przedtrzonowce – są niezwykle mocne, pozwalają psu na miażdżenie i rozdrabnianie pokarmu lub kości.
Trzonowce – pełnią funkcje podobne do przedtrzonowców.
Łamacze – to czwarty górny przedtrzonowiec i pierwszy dolny trzonowiec. Ułatwiają cięcie i rozrywanie kawałków mięsa oraz innego pożywienia.

Psy mają 42 zęby stałe.

Choroby jamy ustnej u psów

Schorzenia jamy ustnej u psów, spowodowane zaniedbaniem odpowiedniej higieny, powodują ból i dyskomfort, przez który zwierzęta cierpią. Leczenie zapalenia i chorób przyzębia wiąże się z koniecznością częstych wizyt u lekarza weterynarii. Takie wizyty obejmują chirurgiczne oczyszczanie uzębienia i podanie antybiotyków, a w najgorszych przypadkach mogą zakończyć się usunięciem zębów u psa.

Zwierzęta nie są w stanie usunąć płytki nazębnej normalnymi ruchami języka, nieskuteczne jest również przepłukiwanie jamy ustnej. Aby usunąć osad, konieczne jest mechaniczne zeskrobanie płytki, np. podczas żucia lub szczotkowania zębów u psa. Jeśli pozostawi się płytkę nazębną, bakterie będą się namnażały, a płytka zacznie się pogrubiać i z czasem przekształci się w kamień nazębny. Kamień jest twardym nalotem, który tworzy porowatą powierzchnię na zębach psów. Jego nagromadzenie się może skutkować chorobami dziąseł. Zapalenie dziąseł i choroby przyzębia nasilają się wśród psów w średnim i starszym wieku.

Najbardziej narażone są psy ras małych i miniaturowych ze względu na mały rozmiar szczęki i żuchwy oraz zbyt bliskie osadzenie zębów. Choroby przyzębia, m.in. zapalenie dziąseł, uszkadzają tkanki, powodując:

nieprzyjemny zapach z jamy ustnej,
wrażliwość i krwawienie dziąseł,
wypadanie zębów u psa,
problemy z pobieraniem pokarmu.

Jak przysmaki pomagają w pielęgnacji zębów u psa?

Jednym z prostych i skutecznych rozwiązań są przysmaki. Wspomagają one pielęgnację zębów i odpowiednią higienę jamy ustnej psów. Podawanie przysmaków to łatwy i przyjemny sposób pielęgnacji zębów. Smaczki przeznaczone do pielęgnacji jamy ustnej i czyszczenia zębów psa powinny charakteryzować się odpowiednim kształtem oraz składem.

Przysmaki dentystyczne wspomagają pielęgnację zębów i odpowiednią higienę jamy ustnej psów.

Przysmaki od marki Nature’s Protection – w trosce o zęby u psa

Specjalnie ukształtowane przysmaki Nature’s Protection dla psów są twarde i smaczne. Dzięki temu podczas żucia zwierzęta oczyszczają zęby z płytki nazębnej. Bardzo ważnym składnikiem przysmaków są wodorosty, które są naturalnym źródłem witamin: A, C, K i B6, oraz wapnia, potasu, miedzi, jodu i manganu. Algi morskie hamują procesy tworzenia się kamienia nazębnego oraz wzmacniają efekt usuwania kamienia i płytki nazębnej. Dzięki algom płytka nazębna nie przykleja się do uzębienia, a kamień delikatnie i stopniowo znika.

Wodorosty oraz specjalny proces produkcji przysmaków dla psów zapewniają odpowiednią pielęgnację psich zębów. Dodatkowo przekąski odświeżają oddech zwierzaka oraz chronią przed rozwojem bakterii odpowiedzialnych za nieprzyjemny zapach z pyszczka. Z pomocą tych produktów czyszczenie i mycie jamy ustnej psa nie sprawi nam żadnych problemów.

Głównym źródłem białka są antyalergiczne białe ryby lub łosoś. Przysmaki pomagają utrzymać świeży oddech oraz są bogate w witaminy i składniki odżywcze, takie jak:

Chitozamina, która jest często zalecana przez weterynarzy w celu utrzymania prawidłowej pracy wątroby. Pozyskiwana jest ze starannie dobranych muszli mięczaków; zapobiega chorobom wątroby i zapewnia właściwe funkcjonowanie układu moczowego.
Ekstrakt z zielonej herbaty – chroni organizm przed szkodliwym wpływem środowiska i wspomaga usuwanie martwego naskórka.

Produkty nie zawierają składników pochodzących ze zbóż, kukurydzy czy soi. Oznacza to, że nie powodują reakcji alergicznych, dzięki czemu są odpowiednie również dla psów z wrażliwym układem trawiennym.

Dbaj o zęby u psa z Nature’s Protection.

W szerokiej gamie przysmaków Nature’s Protection znajdziemy między innymi takie produkty:

Lifestyle Active & Fresh – z białymi rybami, dla szczeniąt;
White Dogs Hypoallergenic Dental – z białymi rybami, dla dorosłych psów o białym umaszczeniu;
Red Coat Hypoallergenic Oral Care – z łososiem, dla dorosłych psów z rudą i brązową sierścią.

Podsumowanie – jak dbać o zęby u psa?

Pielęgnacja zębów psa nie jest skomplikowana, jeśli pamiętamy o niej systematycznie. Co najmniej raz w tygodniu, najlepiej przy okazji szczotkowania, powinno się obejrzeć zęby i dziąsła psa. Należy zwrócić uwagę, czy nie pojawił się żółty nalot na zębach, zaczerwienienie czy krwawienie dziąseł. Warto na co dzień zapewnić pupilowi odpowiednią dietę, uzupełnioną przysmakami, które w przyjemny i bezproblemowy sposób wspomagają higienę jamy ustnej psa.

Nowa generacja przekąsek dla psów od Nature’s Protection

Każdy właściciel czworonoga dobrze wie, jak dużą rolę w diecie i wychowaniu zwierzęcia odgrywają przysmaki. Przekąski dla psów służą głównie do rozpieszczania lub tresury naszych pupili. Sprawdzają się też jako gryzaki, które wypełniają czas wolny zwierzaka podczas naszej nieobecności w domu.

Spis treści

Skład przekąsek dla psów
Więcej niż przekąski dla psów
Nowoczesne składniki w przysmakach
- Innowacyjne składniki w przekąskach dla psów Nature’s Protection
Różnorodny asortyment przekąsek dla psów

Skład przekąsek dla psów

Na sklepowych półkach, a także w internecie można znaleźć mnóstwo przysmaków dla psów o różnych smakach, kształtach i funkcjach. Dlatego warto dokładnie zapoznać się z ich składem, ponieważ niektóre smaczki podawane w nadmiarze mogą prowadzić do nadwagi lub problemów zdrowotnych. Na co zwrócić uwagę przy wyborze przekąsek dla psów? Oczywiście na zawartość mięsa/ryb w składzie, a także na ilość dodatków dietetycznych, witamin i minerałów. Przysmaki dla psa nie powinny zawierać sztucznych po pierwsze barwników, po drugie konserwantów, a po trzecie polepszaczy smaku.

Przysmaki dla psów od Nature’s Protection zawierają wyłącznie certyfikowane źródła białka.

Więcej niż przekąski dla psów

Doskonałym wyborem dla każdego czworonoga jest nowość od Nature’s Protection – suplementowane przysmaki dla psa. Dlaczego? Na pierwszym miejscu listy składników znajduje się białko zwierzęce. Przekąski dla psa od Nature’s Protection zawierają wyłącznie certyfikowane źródła białka:

łosoś,
hipoalergiczne białe ryby,
drób.

Są to suplementy, ale można ich używać jako przysmaków, dzięki czemu pies chętnie je zje. A przy okazji do jego organizmu dostarczone zostaną niezbędne składniki. Te funkcjonalne przekąski dla psów mają większą wilgotność i bardziej delikatną strukturę niż zwykłe smaczki. Dzięki temu produkty zachowują więcej naturalnych aromatów i są atrakcyjne nawet dla wybrednych psów. Te smakołyki, w przeciwieństwie do większości produktów dostępnych na rynku, są produkowane w Unii Europejskiej, na Litwie.

Przysmaki dla psów od Nature’s Protection produkowane są na Litwie.

Nowoczesne składniki w przysmakach

Wszystkie przekąski dla psów zawierają:

naturalny minerał – wielofunkcyjny MicroZeoGen,
kompleks witamin i minerałów.

MicroZeoGen to jeden z najważniejszych minerałów. Dzięki zawartości krzemu wpływa nie tylko na prawidłową budowę kości, ale także zębów. Dodatkowo przyczynia się do usuwania z organizmu toksyn, metali ciężkich, amoniaku i bakterii chorobotwórczych.

Minerały są ważnym elementem w procesie budowy kości i zębów. A także we wzmacnianiu odpowiedniej pracy układu nerwowego oraz całego organizmu. W związku z tym zrównoważone ilości probiotyków i prebiotyków zapewniają odpowiedni balans bakterii jelitowych. Ma to duży wpływ na pracę układu pokarmowego i ułatwia proces trawienia.

Innowacyjne składniki w przekąskach dla psów Nature’s Protection

Wśród innowacyjnych składników suplementowanych przysmaków dla psa Nature’s Protection znajdziemy m.in.:

chitozaminę – ma bardzo duży wpływ na zdrowie kości i stawów. Ułatwia nie tylko kontrolę wagi, ale także redukcje ryzyko powstawania chorób serca oraz wzmacnia odporność,
cynk – wspiera odpowiednią pracę układu odpornościowego, a także kondycję kości, sierści, paznokci i skóry,
ekstrakt z zielonej herbaty – chroni komórki przed szkodliwym wpływem środowiska. Zabezpiecza przed wirusami, a dodatkowo przed tworzeniem się komórek nowotworowych,
algi morskie – są bogate w witaminy A, C, K, B6, jod, mangan, potas i wapń, dzięki temu pomagają zwalczać kamień nazębny,
kwasy tłuszczowe omega-3 i omega-6 – wspierają prawidłowy metabolizm i produkcję kolagenu. Dodatkowo wzmacniają odporność i utrzymanie skóry oraz sierści w doskonałej kondycji
melisę – redukuje stres i niepokój, a także wspiera prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego.

Postaw na przysmaki dla Nature’s Protection i ciesz się zdrowiem swojego pupila

Różnorodny asortyment przekąsek dla psów

Cała gama produktów składa się z 19 rodzajów przysmaków:

Przekąski dla szczeniąt (4 rodzaje):

zdrowy wzrost i prawidłowy rozwój rosnących psów (z drobiem lub z łososiem),
utrzymanie zdrowych zębów i optymalnej higieny jamy ustnej,
prawidłowy rozwój układu nerwowego szczeniąt.

Przekąski dla dorosłych psów (15 rodzajów):

utrzymujące skórę i sierść w optymalnej kondycji (z drobiem lub z łososiem),
poprawiające trawienie (z drobiem lub z łososiem),
wspomagające kontrolę wagi,
wzmacniające odporność,
redukujące stres,
dbające o pełną higienę jamy ustnej – pomoc w usuwaniu płytki nazębnej i kamienia, odświeżenie oddechu (z łososiem lub z białymi rybami),
wzmacniające kości i stawy (z białymi rybami lub z łososiem),
wspierające dobry wzrok,
redukujące powstawanie rdzawych zacieków u psów z białą sierścią,
hipoalergiczne (z łososiem lub z białymi rybami),

Przekąski dla psów od Nature’s Protection dodatkowo dzielą się na trzy linie:

Superior Care — przysmaki dla białych psów, pomagające oczyszczać płyn łzowy, wspomagające kondycję skóry i sierści. Dodatkowo są hypoalergiczne, a źródłem białka są białe ryby lub łosoś.
Lifestyle — smaczki dla aktywnych psów, z łososiem lub białymi rybami. Wspierają zdrowy rozwój, a także prawidłową higienę jamy ustnej oraz zdrowe kości i stawy.
Basic — linia dla psów wszystkich ras, produkty wspomagają zdrowe trawienie, wspierają optymalną kondycję skóry i sierści oraz dzięki ekstraktowi z melisy, działają antystresowo i uspokajająco:

Erbe Animals
https://erbeanimals.pl/

Chcesz dowiedzieć się więcej o produktach marki Nature’s Protection? Kliknij tutaj!

Karma dla białych psów – czy istnieją specjalne wymagania?

Kolor sierści zwierząt zależy głównie od predyspozycji genetycznych. Istnieją jednak inne czynniki wpływające na barwę psiego włosa. Dowiedz się z nami, jaka powinna być karma dla białych psów oraz które składniki diety poprawią stan skóry Twojego pupila.

Od czego zależy kolor sierści psa?

W uproszczeniu kolor sierści psa zależy od stężeń (czarnej) eumelaniny i (brązowej/rudej) feomelaniny. Barwniki te są syntetyzowane i wydzielane do rdzenia rosnącego włosa przez komórki nazywane melanocytami. Na bazie tych dwóch barwników powstaje duża różnorodność kolorów psiego włosa. Podczas spacerów spotkasz czworonogi o umaszczeniu od czystej czerni, poprzez wszystkie odcienie brązu, czerwieni i żółci. W przypadku całkowitego braku aktywności melanocytów powstaje sierść biała.

Wiadomo jednak, że na kolor okrywy wpływ mogą mieć także czynniki środowiskowe oraz składniki diety. U maltańczyka lub innego psa o białej sierści może wystąpić zjawisko tzw. fotożółknięcia. Problem pojawia się po ekspozycji na światło UV, które w połączeniu z dużą wilgotnością i/lub wysokimi temperaturami daje efekt zmiany koloru sierści.

Jak żywienie wpływa na barwę sierści psa?

Aby zrozumieć, jak dieta wpływa na sierść, musisz wiedzieć, że opisane barwniki powstają z aminokwasu, czyli tyrozyny. Może być ona dostarczana psu z dietą lub wytwarzana z innego aminokwasu (fenyloalaniny).

Podsumowując, ważnymi czynnikami pokarmowymi decydującymi o wybarwieniu sierści są dwa aminokwasy – tyrozyna i fenyloalanina. W ich metabolizm zaangażowane są:

miedź (koenzym dla enzymu tyrozynazy),
cysteina (aminokwas),
glutation (enzym przeciwutleniający).

One również są zatem elementem kształtowania się barwy sierści.

Anomalie w kolorze sierści u białych psów

Anomalią występującą u psów o białej sierści jest nieprawidłowe zaczerwienienie lub zażółcenie okrywy włosowej. Zjawisko to wynika ze:

zmian sezonowych,
nieodpowiedniej pielęgnacji,
błędów żywieniowych.

Niestety wciąż brakuje konkretnych danych, dlatego zalecenia dotyczące karmienia psów o jasnej sierści są niepełne. Nie zmienia to faktu, że o zdrowie pupila należy dbać, stosując wysokiej jakości karmę dla białych psów oraz dobrze dobrane kosmetyki.

Które psy mają tendencję do zażółceń sierści?

Psy, które są podatne na powstawanie plam na sierści, to zwierzęta z długimi włosami na pyskach oraz o białej okrywie włosowej. Należą do nich takie rasy jak:

maltańczyk,
west highland white terrier,
shih tzu,
lhasa apso,
bichon frise,
pekińczyk.

Zacieki pod oczami przyjmujące rdzawe zabarwienie często są konsekwencją porfiryn, które znajdują się zarówno we łzach, jak i ślinie psa. Zasychając, zmieniają one barwę włosa.

Co musi znaleźć się w diecie każdego psa?

Każdy czworonóg, bez względu na rasę, potrzebuje wszystkich składników odżywczych, czyli:

wody,
węglowodanów,
tłuszczy,
białka,
witamin i minerałów!

W diecie zdrowego białego psa powinno znajdować się minimum 18% białka oraz 15–20% tłuszczy. Pamiętaj, że w okresie linienia możesz podawać swojemu pupilowi wysokobiałkowe przekąski, gdyż nawet 1/3 białka jest wykorzystywana na regenerację skóry oraz sierści.

Do zapewnienia psu zdrowej skóry oraz sierści z pewnością przyda się także dodatek wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. Omega-6 znajdują się m.in. w mięsie i chronią skórę przed wysychaniem. Doskonałym źródłem omega-3 dla psa są oleje z ryb (np. łososia) lub kryla, które działają przeciwzapalnie i zapewniają zwierzętom odporność.

Karma dla białych psów – badania naukowe

Wiesz już, jakie aminokwasy wpływają na barwę sierści. Naukowcy przeprowadzili testy z kontrolowanym spożyciem tyrozyny, fenyloalaniny i miedzi w dolnej granicy zalecanego dziennego spożycia dla dorosłych czworonogów. Okazało się, że spowodowało to zmniejszenie poziomu czerwonej pigmentacji u psów o białej sierści. Do zweryfikowania swoich badań naukowcy użyli nie tylko spektrofotometrii, ale i kwestionariusza dla opiekunów. Po pierwsze wykryli zmiany w ilości pigmentu, a po drugie uzyskali dostęp do subiektywnej oceny właścicieli. Zalecenia żywieniowe wciąż pozostają jednak niejednoznaczne, dlatego potrzeba większej ilości testów i dłuższych obserwacji.

Sucha karma dla białych ras psów

Na rynku zoologicznym dostępne są już specjalnie skomponowane karmy przeznaczone dla czworonogów o jasnej sierści. Wyróżnia je to, że zawierają większą ilość składników pozytywnie wpływających na skórę i sierść czworonoga. Takie działanie z pewnością mają:

biotyna,
olej z ogórecznika,
siemię lniane,
olej z łososia lub z kryla,
drożdże piwne,
cynk,
witamina E.

Doskonałym przykładem specjalistycznych karm dla białych psów są produkty Nature’s Protection. Marka stworzyła linię Superior Care White Dogs. W ramach tej gamy karm Nature’s Protection oferuje produkty dla szczeniąt oraz dorosłych czworonogów. Co godne uwagi, dostępne są karmy zarówno dla małych, jak i dużych ras. Dodatkowo w ofercie marki znajduje się nie tylko karma sucha, ale i specjalnie przygotowane przysmaki dla psa.

Nature’s Protection Superior Care White Dogs White Fish Small Breeds Adult to karma przeznaczona dla maltańczyków oraz białych psów małych ras.

Wśród smaków Nature’s Protecion Superior Care White Dogs znajdziesz karmy z:

łososiem (np. Nature’s Protection Superior Care White Dogs Junior All Breeds Salmon),
białymi rybami (np. Nature’s Protection Superior Care White Dogs White Fish Small Breeds Adult),
jagnięciną (np. Nature’s Protection Superior Care White Dogs Adult Small Breeds with Lamb).

Wszystkie receptury karm dla białych psów skomponowane zostały tak, by zapewnić psu piękną sierść, zdrową skórę oraz prawidłowe trawienie i odporność.

Karma dla białych psów powinna wspierać zdrowie skóry, odporność oraz prawidłowe trawienie Twojego pupila.

Karma dla białych psów a alergie

Niektóre rasy są predysponowane do alergii pokarmowych. Niepożądane reakcje na pokarm występują u wielu maltańczyków czy west highland white terrierów. Psy tych ras mają tendencję do:

podrażnień skóry,
zaczerwienień,
świądu.

Problemy te wynikają zarówno z alergii pokarmowych, jak i atopowego zapalenia skóry (AZS). Obie choroby mogą dodatkowo ze sobą współistnieć. Wybieraj zatem karmy o możliwie hipoalergicznym i bezpiecznym składzie. Podejrzenie alergii skonsultuj z lekarzem weterynarii.

U psów białych ras warto stosować także probiotyki, które zapewniają równowagę mikrobioty jelitowej i poprawiają wchłanianie składników odżywczych.

Dieta domowa dla białego psa

Twój maltańczyk może jeść również domowe posiłki lub dietę BARF. Komponując domowe menu dla pupila z białą sierścią, skup się na zapewnieniu mu wszystkich składników odżywczych. Jest to wyzwanie, dlatego możesz skonsultować się z dietetykiem weterynaryjnym. Według niektórych źródeł u białego psa warto ograniczyć ilości beta-karotenu, który zawarty jest w:

batatach,
dyni,
marchwi.

Nie ma jednak potwierdzenia tych teorii w konkretnych badaniach naukowych.

Suplementy diety dla białych psów

Aby zapewnić psu piękną sierść, możesz sięgnąć nie tylko po karmę, ale i suplementy diety. Wiele z nich zawiera:

korzeń prawoślazu,
żurawinę,
algi morskie,
drożdże,
rumianek,
cynk,
czystek,
olej z ogórecznika,
biotynę,
kwas hialuronowy.

Poprawiają one kondycje psiego włosa, zapewniają lśniącą sierść i pomagają regulować biotę bakteryjną skóry. Producenci deklarują, że na efekty wystarczy poczekać ok. 3–6 tygodni.

Pielęgnacja psów o białej sierści

Pamiętaj, że jeśli chcesz, by włos Twojego psa wyglądał zdrowo i pięknie, oprócz właściwej diety musisz zapewnić mu dobrą pielęgnację! Na rynku znajdują się specjalistyczne preparaty, dzięki którym pies zachowuje elegancką i śnieżnobiałą sierść.

Zadbana sierść pozwala łatwiej utrzymać śnieżnobiałą barwę włosa.

Dbając o swojego psa, pamiętaj o kilku zasadach:

Myj pyszczek pupila po posiłku.
Dobierz miskę tak, by nie wpadały do niej uszy psa.
Myj i susz łapki swojego ulubieńca po spacerach.
Do przemywania oczu psa stosuj preparaty ze świetlikiem, cynkiem lub wyciągiem z herbaty.
Obserwuj, czy pies się drapie lub wylizuje. Wszystkie problemy zgłaszaj lekarzowi weterynarii.

autor: lek. wet. Agnieszka Górecka

Polecamy

Karma dla szczeniąt marki Nature’s Protection

Szampony dla psa, czyli jakich środków pielęgnacyjnych potrzebuje Twój pupil

Jak dbać o sierść psa wiosną

Szampon dla psa od marki Tauro Pro Line

Skóra to największy organ! W zależności od gatunku i wieku stanowi od 12% do 24% masy ciała zwierzęcia. Stanowi ona barierę ochronną przed otoczeniem, reguluje temperaturę. W skórze znajdują się także receptory zmysłu dotyku. Warto zatem odpowiednio o nią zadbać! Kosmetyki Tauro Pro Line to odpowiedź na potrzeby świadomych opiekunów. Powstały dzięki hodowcom z długoletnim doświadczeniem, chcącym pielęgnować zwierzęta domowe w profesjonalny, ale jednocześnie jak najbardziej naturalny sposób. Podpowiadamy, jak wybrać idealny szampon dla psa.

Jak oczyszczać okolice oczu zwierząt domowych z Tauro Pro Line?

Pielęgnacja okolic oczu to ważny aspekt. Stainless Look to odżywcza glinka, która nie niszczy struktury włosa, ale doskonale usuwa rdzawe plamy (m.in. z okolic oczu), z którymi borykają się posiadacze psów o białej sierści.

Do codziennej pielęgnacji wybierz coś delikatnego, np. Pure Mist Tauro Pro Line. Używaj miękkiej gąbeczki lub gazika nasączonego niewielką ilością płynu. Zbyt duża ilość preparatu może powodować dyskomfort u czworonoga. Pamiętaj także, by nie używać w tym celu papierowych ręczników lub chusteczek, które pod wpływem wody rozpadają się i strzępią, zostawiając resztki na sierści psa!

W trakcie czyszczenia oczu psa bądź delikatny, ale stanowczy! Wykonaj kilka lekkich pociągnięć, by z wyczuciem usunąć wszystkie zabrudzenia.

Jaki szampon dla psa wybrać z linii Tauro Pro Line?

Wybierając szampon dla psa, zaczynasz wpadać w panikę? Nie wiesz, czy Twój pies ma suchą skórę, czy tłustą? Tauro Pro Line to kosmetyki, które można stosować przy każdym rodzaju skóry oraz sierści.

Codzienna pielęgnacja powinna odbywać się z użyciem delikatnych produktów. Takich jak np. szampon dla psa Daily Care, który nie zawiera parabenów, SLS ani silikonów. Na trudne zabrudzenia sprawdzi się natomiast szampon dla psa Deep Cleaning. Ten szampon będzie też dobrym rozwiązaniem dla psów z wrażliwą skórą. Podobnie jak inne szampony dla psa, Tauro Pro Line występuje w formie koncentratu, który należy rozcieńczyć z wodą, co sprawia, że wszystkie produkty tej firmy są bardzo wydajne!

Szukasz bardziej wyspecjalizowanych szamponów dla psów? Masz psa rasy szorstkowłosej? Wypróbuj szampon Wire Coat! Twój pies ma gładką sierść? Proponujemy Ci balsam Smoothing, który dodatkowo wygładza i nadaje sierści jeszcze więcej blasku!

Szampony dla psa Tauro Pro Line możesz stosować przy każdym rodzaju skóry oraz sierści.

Szampon dla psa z białą sierścią

Masz białego psa lub kota? Dobrze zatem wiesz, że zarówno na ciele, jak i w okolicy oczu łatwo pojawiają się zażółcenia włosów. Przyjrzyj się swojemu psu i zdecyduj, czy potrzebujesz tylko produktu wybielającego sierść, do stosowania np. przed wystawami, takiego jak szampon dla psa Whitening Tauro Pro Line, czy może chcesz dogłębnie nawilżyć i zregenerować sierść. W drugim przypadku możesz zastosować szampon dla psa Keratin Tauro Pro Line oraz maskę Nourishing.

Pamiętaj, że białe psy i koty mają zwykle wrażliwą skórę. Co może powodować częste infekcje. Znalezienie wybielającego szamponu dla psa, który nie podrażnia skóry, może być trudne. Dlatego marka oferuje produkty rozjaśniające bez substancji utleniających. Są to niezwykle delikatne szampony dla psów, które pomagają utrzymać prawidłowe pH skóry.

Szampony dla psa o białej sierści tej marki nie zawierają substancji utleniających.

Jak wykąpać psa w domu?

Zawsze staraj się, by kąpiel była przyjemnym doświadczeniem. Podczas wykonywania kolejnych kroków bądź delikatny i wesoły. Wspieraj pozytywne wrażenia psa lub kota smakołykami.

Umieść psa w wannie. W przypadku kota być może będziesz musieć go delikatnie przytrzymać!
Szampon dla psa Tauro Pro Line rozcieńcz z wodą w proporcji 1 do 10.
Zwilż sierść zwierzęcia ciepłą wodą. Pamiętaj, by zawsze sprawdzać temperaturę ręką!
Umyj psa dwukrotnie szamponem. Pierwsze mycie wiąże brud i pomaga się pozbyć jego większej części. Drugie pozwala umyć skórę i usunąć cały pozostały brud.
Użyj odżywki dla psa Tauro Pro Line i pozostaw ją na kilka minut, a następnie dokładnie spłucz.

Pamiętaj, że odpowiednie kosmetyki pomogą Ci uczynić z pielęgnacji psa bezpieczny i przyjemny rytuał.